Teatr Polskiej Opery Królewskiej

Główna ideą koncepcji jest poszanowanie kontekstu miejsca. Unikalne położenie obliguje do uwzględnienia w koncepcji wszystkich jego atrybutów. Są nimi bezpośrednie sąsiedztwo zbiorników wodnych Kanału Piaseczyńskiego oraz Stawów Łazienkowskich, zieleń, w tym szpalery i grupy drzew o dużej wartości przyrodniczej. Dalsze sąsiedztwo zabytkowych budowli Zamku Ujazdowskiego i Pałacu na Wyspie, a przede wszystkim monumentalna oś założenia parkowego Łazienek, biegnąca od Pałacu na Wyspie, aż do terenu lokalizacji Teatru, to kontekst kulturowy miejsca. Właśnie ta oś stała się nadrzędnym elementem determinującym kompozycję bryły teatru i zagospodarowanie terenu. Na tym kierunku zbudowano siatkę modułową budynku. Za elewacją główną, prostopadłą do osi kompozycyjnej, znajduje się przestronne foyer z dostępnym z pierwszego piętra balkonem plenerowym, skąd można podziwiać daleki widok na Pałac na Wyspie. Dalej we wnętrzu zlokalizowano główną salę teatralną z widownią, sceną i wieżą sceniczną - zamykającą oś założenia parkowego.

Prostokreślna bryła budynku „obudowana” jest z czterech stron monumentalną trzykondygnacyjną kolumnadą ustawioną w taki sposób, aby uwzględniała główne kierunki urbanistyczne, tworząc pierzeje Kanału Piaseczyńskiego oraz kanału wodnego. Kolumnada fasady wejściowej koresponduje swym kierunkiem z reprezentacyjnymi budynkami położonymi po drugiej stronie ul. Myśliwieckiej, wzdłuż kanału Piaseczyńskiego.